“แม่แก่แล้ว อดทนกับเธอมากกว่านี้” จดหมายที่ทำให้คนหลายล้านสะอื้น!

ในชีวิต เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นสามัญสำนึก เมื่อเราโตขึ้น พ่อแม่ของเราจะแก่ขึ้นเรื่อยๆ จนกว่าพวกเขาจะจากเราไปตลอดกาล

ในบรรดาความดีร้อยประการ ความกตัญญูกตเวทีอยู่ที่จุดสูงสุด ถ้าไม่มีพ่อแม่เราก็ไม่มีวันนี้

ดังนั้นอย่าโกรธพ่อแม่ของคุณ แทนที่จะบ่น เด็กๆ ควรเข้าใจและปฏิบัติต่อพ่อแม่อย่างอ่อนโยน

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา บนโซเชียลเน็ตเวิร์ก จดหมายฉบับหนึ่งปรากฏขึ้นบนโซเชียลเน็ตเวิร์กที่ทำให้ผู้คนหลายล้านคนสะอื้นไห้ จดหมายฉบับนั้นถูกส่งผ่านไปอย่างรวดเร็วโดยชาวเน็ต และแน่นอนว่าควรค่าแก่การอ่านและไตร่ตรองอย่างจริงจัง

ลูกชายของฉัน:

วันหนึ่งเมื่อเห็นฉันแก่ขึ้น ตอบสนองช้าและขัดจังหวะ สุขภาพก็ค่อยๆ ลดลง… โปรดอดทนเข้าใจและเห็นใจฉันด้วย…

เวลาฉันกิน มือสั่น อาหารก็กระจัดกระจาย ฉันแต่งตัวเองไม่ได้ ได้โปรดอย่าหัวเราะเยาะฉันเลย

ขอให้อดทนอีกนิด คุณจำได้ไหมว่าฉันใช้เวลานานแค่ไหนในการสอนให้คุณทำสิ่งเหล่านี้? สอนกินแต่งตัวยังไงให้ดูดี…

เมื่อฉันสับสน พูดสิ่งเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า ได้โปรดอย่าขัดฉัน ฟังฉัน! ตอนที่คุณยังเด็ก ผมต้องอ่านนิทานให้คุณฟังนับครั้งไม่ถ้วนจนคุณหลับไปอย่างแผ่วเบา

เมื่อคุณคุยกับฉัน จู่ๆ ฉันก็ไม่รู้จะพูดอะไรเลย โปรดให้เวลาฉันคิดทบทวน ถ้ายังจำไม่ได้อย่ารีรอ สำหรับฉันสิ่งสำคัญไม่ใช่การพูดคุย แต่แค่อยู่กับคุณ!

ไม่อยากอาบน้ำอย่าว่ากัน! คุณจำได้ไหมว่าตอนที่คุณยังเป็นเด็ก ฉันต้องหาเหตุผลดีๆ มากมายที่จะเกลี้ยกล่อมให้คุณอาบน้ำ?

ออกไปแล้วจำทางกลับไม่ได้ อย่าโกรธ อย่าโยนทิ้ง พาฉันกลับบ้านช้าๆ! คุณจำได้ไหมว่าตอนที่คุณยังเป็นเด็ก คุณหลงทางกลับบ้านกี่ครั้ง? และฉันเป็นห่วงคุณมาก

เมื่อฉันไม่รู้ตัวแล้ว เผลอทำชามตก ถ้วย อย่าดุนะที่รัก! ตอนที่คุณยังเด็ก คุณเคยทำข้าวและอาหารหกบนพื้นบ่อย ๆ จำได้ไหม?

เมื่อขาของฉันไม่เชื่อฟังการควบคุมอีกต่อไป ยื่นมือให้ฉัน เหมือนกับตอนที่ฉันช่วยคุณเริ่มก้าวแรกในชีวิต

เมื่อคุณโน้มตัวเข้าใกล้คุณ อย่ารู้สึกสงสาร โกรธ หรือขุ่นเคือง เธอก็ควรอยู่ใกล้ฉันเหมือนเมื่อก่อน ฉันช่วยคุณสร้างชีวิตทีละขั้นตอน

สักวันหนึ่ง คุณจะรู้ว่า ไม่ว่าจะผิดพลาดสักแค่ไหน ฉันก็ยังพยายามทำให้ดีที่สุด!

และเมื่อฉันพยายามกลั้นหายใจ ลูกชายของฉัน อยู่ข้างเตียง จับมือฉันไว้ อยู่กับฉัน ได้โปรดอย่าคิดเลย เพราะฉันไม่สามารถทิ้งมรดกเล็กๆ น้อยๆ ที่คุณเกลียดฉันไว้ได้!

คุณต้องรู้ว่าการที่จะเลี้ยงดูคุณให้เป็นมนุษย์เพื่อการศึกษาที่ดี ฉันต้องลำบากขนาดไหน

ต้องเผชิญกับความตายฉันจะกังวลและกลัวมาก ไม่คิดว่าก่อนจะจากโลกนี้ไปจะน่ากลัวขนาดนี้ ฉันขอพรเพียงข้อเดียวให้เธออยู่กับฉัน จนกว่าฉันจะจากโลกนี้ไป ฉันไม่อยากตายคนเดียว เพราะเธอคือคนเดียวของฉัน

โปรดเข้าใจฉัน ช่วยฉัน ให้มือของคุณ ใช้ความรักและความอดทนเพื่อช่วยให้ฉันดำเนินชีวิตต่อไป ฉันจะขอบคุณคุณด้วยรอยยิ้มและความรักที่ไม่เปลี่ยนแปลง ฉันรักคุณลูกของฉัน!

ในโลกนี้ หัวใจของพ่อแม่ช่างน่าสงสาร! ขอแสดงความกตัญญูต่อผู้ที่เกิดและเติบโตเพื่อเราจะได้อยู่ในชีวิตนี้!