(Tiếng Việt) Đừng so đo khi nuôi cha mẹ già

มีครอบครัวหนึ่งที่มีแม่เพียงคนเดียวแต่แก่แล้ว ไม่สบายและสงบ เด็กๆ ไม่ได้มีความกตัญญูกตเวที ครอบครัวมีลูกชายห้าหรือเจ็ดคน พวกเขายังคงไม่สามารถเลี้ยงดูแม่ที่แก่เฒ่าได้… พวกเขาลืมการเกิดและการเลี้ยงดู ของพ่อแม่ไปตลอดชีวิต

บางทีอาจไม่มีใครเกิดมาในโลกที่ไม่รู้จักสุภาษิตที่แบกความรักของพ่อกับแม่ว่า “ความดีของพ่อสูงกว่าภูเขา ความดีของแม่อยู่ลึกกว่าทะเล” มีเด็กมากมายที่ ไม่ได้ทำให้บุญของพ่อและแม่ผิดหวังด้วยความรักและการสนับสนุน อย่างไรก็ตาม ยังมีเด็กที่ไม่เข้าใจศีลธรรมของการเป็นเด็กที่ทอดทิ้งพ่อแม่อย่างไร้หัวใจในวัยชรา

ฉันไม่รู้ว่าเด็กเหล่านั้นคิดเกี่ยวกับข้อเท็จจริงที่ว่าพวกเขาแก่และป่วยในวันหนึ่งหรือไม่ และพวกเขาคาดหวังให้ลูก ๆ ปฏิบัติต่อพวกเขาเหมือนที่พวกเขาปฏิบัติต่อพ่อแม่หรือไม่?

วันหนึ่งเราจะแก่และมันคือความจริง หากเราต้องการเป็นมนุษย์ เราไม่ควรมองข้ามความกตัญญูกตเวที ลืมความเห็นอกเห็นใจ และละทิ้งพ่อแม่ของเรา ความดีของพ่อแม่ที่เกิดและเติบโตสูงเท่าฟ้าและท้องทะเล ต่อให้จ่ายไปทั้งชีวิต เราก็ทำไม่สำเร็จ อย่าเสียเวลาหรือรอช้าที่จะทำตัวเย็นชากับพ่อแม่ของคุณเอง

มีคนมากมายแม้ว่าพวกเขาจะมีเงินเพียงพอจากลูกและหลานของพวกเขา แต่ถ้าพวกเขามีบ้านหลังใหญ่ พวกเขายังคงไม่รู้สึกกตัญญูกตัญญูเพราะในความเป็นจริงความกตัญญูกตัญญูไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเงิน คำว่า “กตัญญู” สองคำเป็นเพียงความรู้สึก ความจริงใจ ห่วงใยและเข้าใจหัวใจ มันแสดงให้เห็นในการดำเนินการปกติของเรา ไม่ใช่ในสกุลเงินของกระดาษเป็นหน่วยของการแลกเปลี่ยน

ความกตัญญูกตเวทีไม่จำเป็นต้องทำอะไรที่ยิ่งใหญ่ สิ่งสำคัญคือต้องทำให้พ่อแม่รู้สึกถึงความรักที่ลูกมีต่อพวกเขา พ่อแม่มอบความรักและชีวิตทั้งหมดให้กับลูก แต่ไม่จำเป็นต้องได้รับผลตอบแทนมาก แค่รู้ว่าลูกห่วงใยพวกเขาทำให้พวกเขามีความสุข

มีคำกล่าวที่ว่า “มีคนแก่อยู่ในบ้านก็เหมือนมีสมบัติ” จงขอบคุณที่พ่อแม่ของคุณแก่แล้ว แต่ยังอยู่ข้างคุณ ปกป้องและดูแลคุณต่อไป รักพ่อแม่สุดหัวใจ จะได้ไม่มาเสียใจทีหลัง