[:vi]
Ở đời, sinh, lão, bệnh, tử là lẽ thường tình. Khi chúng ta dần lớn lên, cũng là lúc bố mẹ ngày một già đi, cho đến khi họ mãi mãi rời xa chúng ta.
Trong trăm điều thiện, chữ hiếu đứng ở vị trí hàng đầu. Không có bố mẹ, sẽ chẳng thể nào có chúng ta hôm nay.
Thế nên, đừng bao giờ oán thán bố mẹ. Thay vì oán thán, người làm con nên hiểu, nên đối đãi tử tế với bậc sinh thành.
Những ngày qua, trên mạng xã hội xuất hiện một bức thư đã khiến hàng triệu trái tim của người làm con phải thổn thức. Bức thư đó được cư dân mạng truyền tay nhau rất nhanh. Và quả thực, nó đáng để đọc và suy ngẫm một cách nghiêm túc.
Con của mẹ:
Một ngày nào đó, khi con nhìn thấy mẹ dần già đi, phản ứng chậm chạp, ngắt quãng, sức khỏe cũng dần sa sút… xin con hay nhẫn nại để hiểu và thông cảm cho ta…
Khi mẹ ăn, tay có run rẩy làm thức ăn vương vãi, thậm chí không thể mặc được quần áo cho mình, xin con đừng cười ta.
Con hãy nhẫn nại thêm một chút. Con có nhớ mẹ đã phải mất bao nhiêu thời gian để dạy con làm những việc này không? Mẹ đã dạy con ăn, mặc thế nào cho đẹp…
Khi mẹ lú lẫn, nói đi nói lại một chuyện, xin con đừng ngắt lời ta. Con hãy nghe ta nói! Khi con còn nhỏ, ta đã phải đọc một câu chuyện cho con nghe không biết bao nhiêu lần cho đến khi con nhẹ nhàng chìm vào giấc ngủ.
Khi con nói chuyện với mẹ, đột nhiên mẹ không biết nên nói điều gì, xin con cho mẹ một chút thời gian để suy ngẫm. Nếu ta vẫn không nhớ ra được, hãy đừng vội. Với mẹ, điều quan trọng không phải là cuộc nói chuyện, mà chỉ là được ở bên cạnh con thôi!
Khi ta không muốn tắm, con đừng trách ta! Con có nhớ lúc nhỏ, ta đã phải tìm biết bao nhiêu lý do thật hay để dỗ con đi tắm?
Khi mẹ ra ngoài và không nhớ đường về, con đừng giận dữ, cũng đừng ném mẹ ra ngoài. Hãy chậm rãi đưa ta về nhà! Con còn nhớ lúc nhỏ đã bao nhiêu lần bị lạc đường về nhà không? Và mẹ đã vô cùng lo lắng đi tìm con.
Khi mẹ không còn minh mẫn nữa, vô ý đánh rơi cái bát, cái cốc, con ơi đừng mắng mẹ! Lúc con còn nhỏ, con vẫn thường hay làm đổ cơm và thức ăn xuống đất lắm đấy, con còn nhớ chứ?
Khi hai chân ta không còn nghe theo sự điều khiển, hãy đỡ mẹ một tay, giống như khi xưa ta đã giúp con đi những bước đầu tiên trong suốt cuộc đời.
Khi mẹ dựa sát vào con, đừng cảm thấy cảm thương, giận dữ hay oán giận. Con cũng hãy ghé sát vào mẹ, như xưa kia ta giúp con từng bước xây dựng cuộc đời mình.
Rồi một ngày, con sẽ nhận ra rằng, dù mẹ có nhiều sai lầm đi nữa, mẹ vẫn cố gắng hết sức để mang đến cho con điều tốt đẹp nhất!
Và khi mẹ khó nhọc duy trì hơi thở yếu ớt, con ơi hãy ở bên đầu giường, nắm chặt tay mẹ, ở bên mẹ. Xin con đừng nghĩ vì mẹ không thể để lại cho con một chút di sản mà ghét bỏ, oán hận mẹ!
Con phải biết rằng, để nuôi con thành người, để con có được một nền giáo dục tốt đẹp, mẹ đã phải vất vả đến mức nào.
Đối diện với cái chết, mẹ sẽ lo lắng, sợ hãi biết bao nhiêu. Mẹ không nghĩ rằng thời khắc trước khi rời xa thế giới này lại đáng sợ đến thế. Nên, mẹ chỉ có một nguyện vọng là con ở cạnh mẹ, cho đến khi mẹ rời hẳn cõi đời này. Mẹ không muốn ra đi trong cô quạnh, vì con là duy nhất của mẹ.
Hãy hiểu cho mẹ, giúp mẹ, đỡ mẹ một tay, dùng tình yêu và sự nhẫn nại giúp mẹ đi hết cuộc đời. Mẹ sẽ bằng nụ cười và tình yêu bất biến cảm ơn lại con; mẹ yêu con, con của mẹ!
Trên đời này, trái tim người làm cha mẹ đáng thương lắm thay! Hãy tận hiếu với những người đã sinh thành, dưỡng dục để chúng ta có mặt trên cuộc đời này!
[:en]In life, birth, old age, illness, and death are common sense. As we grow older, our parents grow older and older, until they leave us forever.
Among the hundred good things, filial piety stands at the top. Without our parents, we wouldn’t be where we are today.
So, never resent your parents. Instead of complaining, children should understand and treat their parents kindly.
In the past few days, on social networks, a letter appeared on social networks that made millions of people’s hearts sob. That letter was passed around quickly by netizens. And indeed, it is worth reading and seriously pondering.
My son:
One day, when You see me getting older, slow and interrupted response, health also gradually decline… please be patient to understand and sympathize with me…
When I eat, my hands are shaking so the food is scattered, I can’t even dress myself, please don’t laugh at me.
Please have a little more patience. Do you remember how much time it took me to teach you to do these things? I taught you how to eat, how to dress well…
When I’m confused, say the same thing over and over, please don’t interrupt me. Listen to me! When you were little, I had to read a story to you countless times until you gently fell asleep.
When you talk to me, suddenly I don’t know what to say, please give me some time to reflect. If I still can’t remember, don’t rush. For me, the important thing is not talking, but just being with you!
When I don’t want to shower, don’t blame me! Do you remember when you was a child, I had to find many good reasons to coax you to take a bath?
When I go out and don’t remember the way back, don’t get angry, don’t throw me out. Take me home slowly! Do you remember how many times when you were a child you lost your way home? And I was so worried to for you.
When I no longer lucid, accidentally dropping a bowl, a cup, don’t scold me, baby! When you were little, you used to spill rice and food on the ground a lot, remember?
When my legs no longer obey the control, give me a hand, just like when I helped you take the first steps in life.
When you lean close to you, don’t feel pity, anger or resentment. You should also stay close to me, like in the past, I help you build your life step by step.
One day, you will realize that, no matter how many mistakes I make, I still try my best to give you the best!
And when I struggle to maintain a weak breath, my son , stay by the bed, hold my hand, be with me. Please don’t think because I can’t leave you a little legacy that you hate me!
You must know that, in order to raise you to be a human, for you to have a good education, how hard it must have been for me.
Faced with death, I will be so worried and afraid. I didn’t think the moment before leaving this world would be so scary. So, I only have one wish that you stay with me, until I leave this world. I don’t want to die alone, because you are my only one.
Please understand me, help me, give me your hand, use love and patience to help me go through life. I will thank you with a smile and unchanging love; I love you, my child!
In this world, the heart of a parent is so pitiful! Let’s be filial to those who were born and raised so that we can be present in this life!
[:kh]In life, birth, old age, illness and death are common sense. As we grow older, our parents get older and older until they leave us forever.
Among the hundreds of goodies, the worship of the bride stands at the top. Without our parents, we would not be where we are today.
So do not offend your parents. Instead of complaining, children should understand and treat their parents with compassion.
A few days ago, a letter appeared on social media, which moved the hearts of millions of people to tears. The ticket was quickly passed by netizens. And of course, it is worth reading and considering carefully.
My son:
One day, when you see me getting older, the slow response and health problems gradually decline … Please be patient to understand and pity me …
When I eat, my hands tremble so the food is messy, I can not dress myself, do not laugh at me.
Please be a little more patient. Do you remember how much time I spent teaching you to do these things? I taught you how to eat, how to dress nicely …
When I make the mistake of repeating the same thing over and over again, do not disturb me. Listen to me! When you were little, I had to read a story to countless people until you fell asleep.
When you talk to me right away I do not know what to say, let me give you some reflection. If I still can not remember, do not rush. For me, the important thing is not to say, but just to be with you!
When I do not want to take a shower, do not blame me! Do you remember when I was young I had to find many good reasons to comfort you to take a shower?
When I go out and do not remember the way back, do not get angry, do not drive me out. Take me home slowly! Do you remember how many times you were young, you lost your way home? And I’m worried about you.
When I lost consciousness by accident, drop a glass, do not curse me, son! When you were little, did you spill a lot of rice and food on the ground?
When my feet are out of order, give me a hand, like when I helped you in the first step in life.
When you are around, do not feel pity, anger or resentment. You should also be by my side, as in the past, I help you build your life step by step.
One day you will know that no matter how many times I make a mistake, I still try my best to give you the best!
And when I struggle to keep my son short of breath at the bedside, holding my hand with me, do not think because I can not leave a little legacy that you hate me!
You have to know that to honor you as a person so that you have a good education, how difficult it is for me.
Faced with death, I would be very worried and scared. I did not expect that before leaving this world would be scary. So my only wish is that you stay with me until I leave this world. I do not want to die alone because you are my only one.
Understand me, help me, give me a hand, use my love and patience to help me get through life. I will thank you with a smile and unchanging love. I love you, my child!
In this world, the heart of a parent is really pathetic! May respect be to those who were born and raised so that we may be present in this life!
[:th]ในชีวิต เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นสามัญสำนึก เมื่อเราโตขึ้น พ่อแม่ของเราจะแก่ขึ้นเรื่อยๆ จนกว่าพวกเขาจะจากเราไปตลอดกาล
ในบรรดาความดีร้อยประการ ความกตัญญูกตเวทีอยู่ที่จุดสูงสุด ถ้าไม่มีพ่อแม่เราก็ไม่มีวันนี้
ดังนั้นอย่าโกรธพ่อแม่ของคุณ แทนที่จะบ่น เด็กๆ ควรเข้าใจและปฏิบัติต่อพ่อแม่อย่างอ่อนโยน
ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา บนโซเชียลเน็ตเวิร์ก จดหมายฉบับหนึ่งปรากฏขึ้นบนโซเชียลเน็ตเวิร์กที่ทำให้ผู้คนหลายล้านคนสะอื้นไห้ จดหมายฉบับนั้นถูกส่งผ่านไปอย่างรวดเร็วโดยชาวเน็ต และแน่นอนว่าควรค่าแก่การอ่านและไตร่ตรองอย่างจริงจัง
ลูกชายของฉัน:
วันหนึ่งเมื่อเห็นฉันแก่ขึ้น ตอบสนองช้าและขัดจังหวะ สุขภาพก็ค่อยๆ ลดลง… โปรดอดทนเข้าใจและเห็นใจฉันด้วย…
เวลาฉันกิน มือสั่น อาหารก็กระจัดกระจาย ฉันแต่งตัวเองไม่ได้ ได้โปรดอย่าหัวเราะเยาะฉันเลย
ขอให้อดทนอีกนิด คุณจำได้ไหมว่าฉันใช้เวลานานแค่ไหนในการสอนให้คุณทำสิ่งเหล่านี้? สอนกินแต่งตัวยังไงให้ดูดี…
เมื่อฉันสับสน พูดสิ่งเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า ได้โปรดอย่าขัดฉัน ฟังฉัน! ตอนที่คุณยังเด็ก ผมต้องอ่านนิทานให้คุณฟังนับครั้งไม่ถ้วนจนคุณหลับไปอย่างแผ่วเบา
เมื่อคุณคุยกับฉัน จู่ๆ ฉันก็ไม่รู้จะพูดอะไรเลย โปรดให้เวลาฉันคิดทบทวน ถ้ายังจำไม่ได้อย่ารีรอ สำหรับฉันสิ่งสำคัญไม่ใช่การพูดคุย แต่แค่อยู่กับคุณ!
ไม่อยากอาบน้ำอย่าว่ากัน! คุณจำได้ไหมว่าตอนที่คุณยังเป็นเด็ก ฉันต้องหาเหตุผลดีๆ มากมายที่จะเกลี้ยกล่อมให้คุณอาบน้ำ?
ออกไปแล้วจำทางกลับไม่ได้ อย่าโกรธ อย่าโยนทิ้ง พาฉันกลับบ้านช้าๆ! คุณจำได้ไหมว่าตอนที่คุณยังเป็นเด็ก คุณหลงทางกลับบ้านกี่ครั้ง? และฉันเป็นห่วงคุณมาก
เมื่อฉันไม่รู้ตัวแล้ว เผลอทำชามตก ถ้วย อย่าดุนะที่รัก! ตอนที่คุณยังเด็ก คุณเคยทำข้าวและอาหารหกบนพื้นบ่อย ๆ จำได้ไหม?
เมื่อขาของฉันไม่เชื่อฟังการควบคุมอีกต่อไป ยื่นมือให้ฉัน เหมือนกับตอนที่ฉันช่วยคุณเริ่มก้าวแรกในชีวิต
เมื่อคุณโน้มตัวเข้าใกล้คุณ อย่ารู้สึกสงสาร โกรธ หรือขุ่นเคือง เธอก็ควรอยู่ใกล้ฉันเหมือนเมื่อก่อน ฉันช่วยคุณสร้างชีวิตทีละขั้นตอน
สักวันหนึ่ง คุณจะรู้ว่า ไม่ว่าจะผิดพลาดสักแค่ไหน ฉันก็ยังพยายามทำให้ดีที่สุด!
และเมื่อฉันพยายามกลั้นหายใจ ลูกชายของฉัน อยู่ข้างเตียง จับมือฉันไว้ อยู่กับฉัน ได้โปรดอย่าคิดเลย เพราะฉันไม่สามารถทิ้งมรดกเล็กๆ น้อยๆ ที่คุณเกลียดฉันไว้ได้!
คุณต้องรู้ว่าการที่จะเลี้ยงดูคุณให้เป็นมนุษย์เพื่อการศึกษาที่ดี ฉันต้องลำบากขนาดไหน
ต้องเผชิญกับความตายฉันจะกังวลและกลัวมาก ไม่คิดว่าก่อนจะจากโลกนี้ไปจะน่ากลัวขนาดนี้ ฉันขอพรเพียงข้อเดียวให้เธออยู่กับฉัน จนกว่าฉันจะจากโลกนี้ไป ฉันไม่อยากตายคนเดียว เพราะเธอคือคนเดียวของฉัน
โปรดเข้าใจฉัน ช่วยฉัน ให้มือของคุณ ใช้ความรักและความอดทนเพื่อช่วยให้ฉันดำเนินชีวิตต่อไป ฉันจะขอบคุณคุณด้วยรอยยิ้มและความรักที่ไม่เปลี่ยนแปลง ฉันรักคุณลูกของฉัน!
ในโลกนี้ หัวใจของพ่อแม่ช่างน่าสงสาร! ขอแสดงความกตัญญูต่อผู้ที่เกิดและเติบโตเพื่อเราจะได้อยู่ในชีวิตนี้!
[:ae]في الحياة والولادة والشيخوخة والمرض والموت هي الفطرة السليمة. مع تقدمنا في السن ، يكبر آباؤنا ويكبرون ، حتى يتركونا إلى الأبد.
من بين مائة شيء جيد ، يقف تقوى الأبناء في القمة. بدون والدينا ، لما كنا لما نحن فيه اليوم.
لذلك ، لا تستاء من والديك. بدلاً من الشكوى ، يجب على الأطفال فهم والديهم ومعاملتهم بلطف.
في الأيام القليلة الماضية ، ظهرت رسالة على مواقع التواصل الاجتماعي جعلت قلوب الملايين تنفخ. تم تمرير هذه الرسالة بسرعة من قبل مستخدمي الإنترنت. وبالفعل ، الأمر يستحق القراءة والتفكير الجاد.
ابني:
في يوم من الأيام ، عندما تراني أتقدم في السن ، واستجابة بطيئة ومتقطعة ، تتدهور الصحة أيضًا تدريجيًا … يرجى التحلي بالصبر لفهمي والتعاطف معي …
عندما آكل ، ترتجف يدي فتتناثر الطعام ، ولا يمكنني حتى أن أرتدي ملابسي ، من فضلك لا تضحك علي.
من فضلك تحلى بالصبر قليلا. هل تتذكر مقدار الوقت الذي استغرقته لتعليمك القيام بهذه الأشياء؟ لقد علمتك كيف تأكل ، وكيف ترتدي ملابس جيدة …
عندما أكون في حيرة من أمري ، قل نفس الشيء مرارًا وتكرارًا ، من فضلك لا تقاطعني. استمع لي! عندما كنت صغيرًا ، كان علي أن أقرأ لك قصة مرات لا تحصى حتى تنام برفق.
عندما تتحدث معي ، فجأة لا أعرف ماذا أقول ، من فضلك أعطني بعض الوقت للتفكير. إذا كنت ما زلت لا أتذكر ، فلا تتعجل. بالنسبة لي ، الشيء المهم ليس التحدث ، ولكن مجرد التواجد معك!
عندما لا أريد الاستحمام ، لا تلومني! هل تتذكر عندما كنت طفلاً ، كان علي أن أجد العديد من الأسباب الوجيهة لإقناعك بالاستحمام؟
عندما أخرج ولا أتذكر طريق العودة ، لا تغضب ، لا تطردني. خذني إلى المنزل ببطء! هل تتذكر كم مرة عندما كنت طفلاً فقدت طريقك إلى المنزل؟ وكنت قلقة للغاية من أجلك.
عندما لم أعد واضحًا ، أسقط وعاءًا ، كوبًا ، لا تأنيبني ، حبيبي! عندما كنت صغيراً ، كنت تسكب الأرز والطعام على الأرض كثيراً ، هل تتذكر؟
عندما لم تعد ساقاي تطيعان التحكم ، أعطني يد المساعدة ، تمامًا كما فعلت عندما ساعدتك في اتخاذ الخطوات الأولى في الحياة.
عندما تميل بالقرب منك ، لا تشعر بالشفقة أو الغضب أو الاستياء. يجب أيضًا أن تظل قريبًا مني ، كما في الماضي ، أساعدك في بناء حياتك خطوة بخطوة.
في يوم من الأيام ، ستدرك أنه بغض النظر عن عدد الأخطاء التي أرتكبها ، ما زلت أبذل قصارى جهدي لتقديم الأفضل لك!
وعندما أجد صعوبة في الحفاظ على أنفاسي ضعيفة ، ابني ، ابق بجانب السرير ، امسك يدي ، كن معي. من فضلك لا تفكر لأنني لا أستطيع أن أترك لك القليل من الإرث الذي تكرهني!
يجب أن تعلم أنه من أجل تربيتك على أن تكون إنسانًا ، وأن تحصل على تعليم جيد ، كم كان الأمر صعبًا بالنسبة لي.
في مواجهة الموت ، سأكون قلقة وخائفة للغاية. لم أكن أعتقد أن اللحظة التي تسبق مغادرة هذا العالم ستكون مخيفة للغاية. لذلك ، لدي رغبة واحدة فقط في أن تبقى معي ، حتى أغادر هذا العالم. لا أريد أن أموت وحدي ، لأنك وحيدتي.
من فضلك تفهمني ، ساعدني ، أعطني يدك ، استخدم الحب والصبر لمساعدتي على الاستمرار في الحياة. سأشكرك بابتسامة وحب لا يتغير ؛ أحبك يا طفلي!
في هذا العالم ، قلب أحد الوالدين يرثى له! لنكن بنويين لأولئك الذين ولدوا ونشأوا حتى نكون حاضرين في هذه الحياة!
[:id]Dalam kehidupan, kelahiran, usia tua, penyakit, dan kematian adalah akal sehat. Seiring bertambahnya usia, orang tua kita semakin tua dan semakin tua, sampai mereka meninggalkan kita selamanya.
Di antara seratus hal baik, bakti berada di urutan teratas. Tanpa orang tua kita, kita tidak akan seperti sekarang ini.
Jadi, jangan pernah membenci orang tuamu. Alih-alih mengeluh, anak-anak harus memahami dan memperlakukan orang tua mereka dengan baik.
Dalam beberapa hari terakhir, di jejaring sosial, sebuah surat muncul di jejaring sosial yang membuat jutaan hati orang terisak. Surat itu diedarkan dengan cepat oleh netizen. Dan memang, itu layak dibaca dan direnungkan dengan serius.
Anakku:
Suatu hari, ketika Anda melihat saya semakin tua, respon lambat dan terputus-putus, kesehatan juga berangsur-angsur menurun … harap bersabar untuk memahami dan bersimpati dengan saya …
Saat saya makan, tangan saya gemetar sehingga makanan berhamburan, saya bahkan tidak bisa berpakaian sendiri, tolong jangan menertawakan saya.
Harap memiliki sedikit lebih banyak kesabaran. Apakah Anda ingat berapa banyak waktu yang saya perlukan untuk mengajari Anda melakukan hal-hal ini? Saya mengajari Anda cara makan, cara berpakaian dengan baik …
Ketika saya bingung, katakan hal yang sama berulang-ulang, tolong jangan menyela saya. Dengarkan aku! Ketika Anda masih kecil, saya harus membacakan cerita untuk Anda berkali-kali sampai Anda tertidur dengan lembut.
Ketika Anda berbicara kepada saya, tiba-tiba saya tidak tahu harus berkata apa, tolong beri saya waktu untuk merenung. Jika saya masih tidak ingat, jangan terburu-buru. Bagi saya, yang penting bukan berbicara, tetapi hanya bersama Anda!
Ketika saya tidak ingin mandi, jangan salahkan saya! Apakah Anda ingat ketika Anda masih kecil, saya harus menemukan banyak alasan bagus untuk membujuk Anda mandi?
Ketika saya keluar dan tidak ingat jalan kembali, jangan marah, jangan buang saya. Bawa aku pulang perlahan! Apakah Anda ingat berapa kali ketika Anda masih kecil Anda kehilangan jalan pulang? Dan saya sangat khawatir untuk Anda.
Ketika saya tidak lagi jernih, tanpa sengaja menjatuhkan mangkuk, cangkir, jangan memarahi saya, sayang! Ketika Anda masih kecil, Anda sering menumpahkan nasi dan makanan ke tanah, ingat?
Saat kakiku tak lagi mematuhi kendali, bantulah aku, sama seperti saat aku membantumu mengambil langkah pertama dalam hidup.
Ketika Anda bersandar dekat dengan Anda, jangan merasa kasihan, marah atau dendam. Anda juga harus tetap dekat dengan saya, seperti di masa lalu, saya membantu Anda membangun hidup Anda selangkah demi selangkah.
Suatu hari, Anda akan menyadari bahwa, tidak peduli berapa banyak kesalahan yang saya buat, saya masih mencoba yang terbaik untuk memberikan yang terbaik!
Dan ketika saya berjuang untuk mempertahankan napas yang lemah, anak saya, tetap di tempat tidur, pegang tangan saya, bersama saya. Tolong jangan berpikir karena saya tidak bisa meninggalkan sedikit warisan bahwa Anda membenci saya!
Anda harus tahu bahwa, untuk membesarkan Anda menjadi manusia, agar Anda memiliki pendidikan yang baik, betapa sulitnya bagi saya.
Menghadapi kematian, saya akan sangat khawatir dan takut. Saya tidak berpikir saat sebelum meninggalkan dunia ini akan sangat menakutkan. Jadi, aku hanya punya satu harapan agar kau tetap bersamaku, sampai aku meninggalkan dunia ini. Aku tidak ingin mati sendirian, karena kamu adalah satu-satunya milikku.
Tolong mengerti saya, bantu saya, berikan saya tangan Anda, gunakan cinta dan kesabaran untuk membantu saya menjalani hidup. Saya akan berterima kasih dengan senyum dan cinta yang tidak berubah; Aku mencintaimu, anakku!
Di dunia ini, hati orang tua sangat menyedihkan! Mari berbakti kepada mereka yang lahir dan besar agar kita bisa hadir di kehidupan ini!
[:as]I le olaga, fanau mai, matua, maʻi, ma le oti e masani ai. A o tatou matutua, tatou matua matutua ma matutua, seia latou tuua tatou faavavau.
Faʻatasi ai ma le selau mea lelei, amio mama faʻamaoni tu i le pito i luga. A aunoa ma o tatou matua, tatou te le i ai i le mea o tatou i ai nei.
Ma, aua le ita i ou matua. Nai lo le faitio, e tatau i fanau ona malamalama ma tausi faalelei o latou matua.
I nai aso ua tuanaʻi, luga o upega tafailagi, o se tusi na aliali luga o upega tafailagi na mafua ai ona tagi masusu le faitau miliona o tagata. O lena tusi na pasi faʻasolosolo e netizens. Ma e moni lava, e aoga le faitau ma mafaufau loloto loloto i ai.
Loʻu atalii:
I se tasi aso, pe a E vaʻai mai ia te aʻu ua ou matua, telegese ma faasalavei tali, o le soifua maloloina foi faasolosolo malie … faamolemole onosai e malamalama ma alofa faatasi ma aʻu …
A ou ‘ai, ua lulu oʻu lima o lea ua salalau meaai, ua le mafai ona fai oʻu ofu, faʻamolemole aua e te ata ia te aʻu.
Faʻamolemole ia maua sina tau onosaʻi. Tou te manatuaina le tele o le taimi na ou aʻoaʻo ai ia te oe e faia nei mea? Sa ou aʻoaʻo ia te oe pe ‘ai, fai ou ofu lelei…
A ou le mautonu, fai pea le mea lava e tasi, faʻamolemole aua neʻi e faalavelave mai ia te aʻu. Faʻalogo mai ia aʻu! A o e laʻititi, sa tatau ona ou faitau atu se tala ia te oe i le tele o taimi seʻia e moe filemu.
A e talanoa mai ia te aʻu, faʻafuaseʻi ona ou le iloa le tala e fai atu, faʻamolemole tuu mai ia te aʻu sina taimi e mafaufau loloto ai. Afai e le mafai ona ou manatuaina, aua le faʻatopetope. Mo aʻu, o le mea taua e le o le talanoa, ae naʻo le mafuta ma oe!
A ou le manaʻo e taʻele, aua le tuuaʻia aʻu! E te manatua a o e tamaititi, na tatau ona ou sailia le tele o mafuaʻaga lelei e faʻamalosi ai oe e te taʻele?
A ou alu i fafo ma ou le manatua le auala toe foi, aua le ita, aua le togiina aʻu i fafo. Ave lemu aʻu i le fale! O e manatua le tele o taimi a o e tamaititi na leiloa ai lou auala i le fale? Ma sa ou popole tele mo oe.
Ina ua ou le toe tupe mama, faafuasei togiina se pesini, se ipu, aua le otegia aʻu, pepe! A o e laʻititi, e masani ona e sasaa le araisa ma meaʻai i luga ole eleele, e te manatua?
A le toe usitaia e oʻu vae le pule, tuu mai ia te aʻu se lima, pei o le taimi na ou fesoasoani ai ia te oe e uia laʻasaga muamua o le olaga.
A e soso latalata ia te oe, aua le lagonaina le alofa, ita po o le ita. E tatau foi ona e latalata mai ia te aʻu, pei o taimi ua tuanaʻi, ou te fesoasoani ia te oe e fausia lou olaga i lea laʻasaga.
E i ai se aso, o le a e iloaina ai, tusa lava pe o le a le tele o aʻu mea sese e faia, ou te taumafai pea i le mea sili e avatu ia te oe le mea silisili!
Ma pe a ou tauivi e taofi le manava vaivai, loʻu atalii, nofo i tafatafa o le moega, uu loʻu lima, faatasi ma aʻu. Faʻamolemole aua le mafaufau aua e le mafai ona ou tuua ia te oe sina measina e te inoino ia te aʻu!
Oe tatau ona iloa lena, ina ia mafai ai ona tausia oe e avea ma tagata, mo oe ia i ai se lelei aʻoga, maʻimau pe a faigata ia te aʻu.
Feagai ma le oti, o le a ou matua popole ma fefe. Ou te leʻi mafaufauina o le taimi a o leʻi tuua lenei lalolagi o le a matua taufaafefe. Ma, na o le tasi lava loʻu manaʻoga e te nofo ma aʻu, seʻia ou tuua lenei lalolagi. Ou te le manaʻo e oti toʻatasi, aua ua na o oe loʻu toʻatasi.
Faʻamolemole malamalama mai ia te aʻu, fesoasoani mai ia te aʻu, tuu mai ia te aʻu lou lima, faaaoga le alofa ma le onosai e fesoasoani ia te aʻu i lenei olaga. O le a ou faʻafetai ia te oe ma se ataata ma le alofa le fesuiaʻi; Ou te alofa ia te oe, loʻu atalii!
I lenei lalolagi, o le fatu o se matua e matua faanoanoa lava! Tatou faʻamamafa ia i latou na fananau mai ma matutua ina ia mafai ona tatou i ai i lenei olaga!
[:ru]В жизни рождение, старость, болезнь и смерть – это здравый смысл. По мере того как мы становимся старше, наши родители становятся старше и старше, пока не покидают нас навсегда.
Среди сотни хороших вещей сыновняя почтительность стоит на первом месте. Без родителей мы бы не были там, где находимся сегодня.
Так что никогда не обижайтесь на своих родителей. Вместо того чтобы жаловаться, дети должны понимать своих родителей и относиться к ним с добротой.
В последние дни в соцсетях появилось письмо, от которого всхлипнули сердца миллионов людей. Это письмо быстро разошлось пользователями сети. И действительно, это стоит прочитать и серьезно задуматься.
Мой сын:
Однажды, когда Вы увидите, как я старею, медленно и с перебоями реагирую, здоровье тоже постепенно ухудшается … пожалуйста, проявите терпение, чтобы понять и посочувствовать мне …
Когда я ем, у меня трясутся руки, поэтому еда рассыпается, я даже не могу одеться, пожалуйста, не смейтесь надо мной.
Пожалуйста, наберитесь терпения. Вы помните, сколько времени мне потребовалось, чтобы научить вас этим вещам? Я научил тебя, как правильно есть, как хорошо одеваться …
Когда я в замешательстве, повторяйте одно и то же снова и снова, пожалуйста, не перебивайте меня. Послушай меня! Когда ты был маленьким, мне приходилось читать тебе рассказ бесчисленное количество раз, пока ты не заснул.
Когда вы говорите со мной, я вдруг не знаю, что сказать, пожалуйста, дайте мне время подумать. Если я все еще не могу вспомнить, не торопитесь. Для меня важно не разговаривать, а просто быть с тобой!
Когда я не хочу принимать душ, не вини меня! Вы помните, когда вы были ребенком, мне приходилось находить много веских причин, чтобы уговорить вас принять ванну?
Когда я выхожу и не помню обратного пути, не злись, не выгоняй меня. Отведи меня домой медленно! Вы помните, сколько раз в детстве вы теряли дорогу домой? И я так волновалась за тебя.
Когда я теряю сознание, случайно уронив миску, чашку, не ругай меня, детка! Когда вы были маленькими, вы часто проливали рис и еду на землю, помните?
Когда мои ноги перестают подчиняться контролю, дай мне руку, как когда я помогал тебе делать первые шаги в жизни.
Когда вы наклоняетесь к себе, не испытывайте жалости, гнева или негодования. Ты тоже должен быть рядом со мной, как и раньше, я помогаю тебе строить свою жизнь шаг за шагом.
Однажды вы поймете, что, сколько бы ошибок я ни делал, я все равно стараюсь изо всех сил, чтобы дать вам лучшее!
И когда я изо всех сил пытаюсь удержать слабое дыхание, мой сын, оставайся у кровати, держи меня за руку, будь со мной. Пожалуйста, не думайте, что вы меня ненавидите, потому что я не могу оставить вам небольшое наследство!
Вы должны знать, что для того, чтобы вырастить вас человеком, получить хорошее образование, мне, должно быть, было трудно.
Столкнувшись со смертью, я буду так волноваться и бояться. Я не думала, что момент перед отъездом из этого мира будет таким страшным. Итак, у меня есть только одно желание, чтобы вы остались со мной, пока я не покину этот мир. Я не хочу умирать в одиночестве, потому что ты мой единственный.
Пожалуйста, поймите меня, помогите мне, протяните мне руку, используйте любовь и терпение, чтобы помочь мне идти по жизни. Я буду благодарен тебе улыбкой и неизменной любовью; Я люблю тебя, дитя мое!
В этом мире так жалко сердце родителя! Давайте будем сыновними по отношению к тем, кто родился и вырос, чтобы мы могли присутствовать в этой жизни!
[:]
