មាតាបិតាជានិទាឃរដូវ។
ថ្ងៃនេះខ្ញុំទៅសាលាតាំងពីព្រលឹម។ អាកាសធាតុមិនដូចរាល់ថ្ងៃទេ ស្រាប់តែត្រជាក់ធ្វើឱ្យចិត្តខ្ញុំនឹកនឹកផ្ទះ។ នៅតាមសងខាងផ្លូវ ប្រជាពលរដ្ឋចាប់ផ្តើមដាក់តាំងផ្កា និងប្រដាប់ប្រដាដាក់តាំងលក់ផ្កាតេត ដែលមានពណ៌ត្រចះត្រចង់ មែកឈើ មែកផ្លែប៉ែស ដើមក្រមួន គោម ស្រោមសំបុត្រក្រហម… ខ្ញុំឆ្ងល់៖ អ៊ីចឹងឆ្នាំទៀត ឈានចូលដល់ឆ្នាំ បញ្ចប់? ពេលវេលាបានកន្លងផុតទៅយ៉ាងលឿន វាមានរយៈពេលជាងប្រាំខែហើយដែលខ្ញុំបានចាកចេញពីផ្ទះឆ្ងាយពីក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ។
ខ្ញុំរស់នៅកន្លែងមួយដែលអាចហៅថារីកចម្រើនបាន ព្រោះនៅទីក្រុងនេះស្ទើរតែគ្មានអ្វីខ្វះទេ តែអ្វីដែលកន្លែងនេះមិនមានសម្រាប់ខ្ញុំគឺការការពារពីឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំចាំបានថាពេលខ្ញុំរៀននៅវិទ្យាល័យ រាល់ព្រឹកពេលខ្ញុំទៅសាលារៀន ខ្ញុំត្រូវបានឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំដាស់តឿនថាៈ កូនៗត្រូវយកចិត្តទុកដាក់លើសុវត្ថិភាពពេលទៅសាលារៀន ត្រូវព្យាយាមធ្វើបានល្អក្នុងថ្នាក់ បន្ទាប់ពីរៀនចប់ពួកគេត្រូវ ទៅផ្ទះភ្លាម កុំស្រែក ដើរលេងជាមួយមិត្តភ័ក្តិ… ពាក្យដដែលៗរាល់ថ្ងៃនេះ ធ្វើឱ្យខ្ញុំមិនស្រួលខ្លួន។ ខ្ញុំគិតថាវាជាចំណងមេត្រីភាព។ ព្រោះតាមរយៈការនិយាយ ខ្ញុំដឹងថាអ្នកភាគច្រើនក្នុងថ្នាក់មិនដូចខ្ញុំទេ ឪពុកម្តាយរបស់អ្នកមិនមើលការខុសត្រូវ អ្នកអាចទៅទីណាដែលអ្នកចង់ អ្នកអាចធ្វើអ្វីដែលអ្នកចង់បាន អ្វីដែលអ្នកចង់បាន ឪពុកម្តាយរបស់អ្នកក៏នឹង ឆ្លើយតប.. តាមធម្មជាតិ ខ្ញុំឃើញថាខ្លួនឯងមានគុណវិបត្តិ បើធៀបនឹងអ្នក។ ពេលខ្លះខ្ញុំបន្ទោសឪពុកម្តាយខ្ញុំ ហេតុអ្វីអ្នកមិនទិញទូរស័ព្ទល្អឱ្យខ្ញុំ ឬទិញកង់អគ្គិសនីថ្លៃៗឱ្យខ្ញុំដូចអ្នក ដើម្បីខ្ញុំអាចមានមោទនភាពចំពោះពួកគេ។
កាលខ្ញុំនៅតូច ពេលទៅរៀននៅឆ្ងាយពីផ្ទះ ខ្ញុំបានដឹងថាពាក្យ «គ្រួសារ» ជាពាក្យពិសិដ្ឋ មានតម្លៃជាងអ្វីទាំងអស់។ ពេលដែលខ្ញុំគិតអំពីវា ខ្ញុំបានដឹងថាខ្ញុំបានធំធាត់ដូចសព្វថ្ងៃនេះ ដោយសារតែការក្រើនរំលឹក និងការត្រួតពិនិត្យរបស់ឪពុកម្តាយខ្ញុំ។ ទៅរៀននៅឆ្ងាយ រាល់យប់ខ្ញុំទូរស័ព្ទទៅផ្ទះ មិនបាច់ចំណាយលុយច្រើនទេ គ្រាន់តែសួរពីសុខភាព ឪពុកម្តាយខ្ញុំ ឬការងារគ្រួសារ… ប៉ុណ្ណឹងហើយ តែរាល់យប់ខ្ញុំ Call មកវិញ ព្រោះចង់លឺ ការក្រើនរំលឹកពីឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំ មានអារម្មណ៍ថាស្រលាញ់ឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំចំពោះខ្ញុំ ជួយខ្ញុំបន្ធូរអារម្មណ៍នឹកផ្ទះ និងនឹកគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ។
ខ្ញុំនៅតែចងចាំជានិច្ចនូវដំបូន្មានរបស់ឪពុកខ្ញុំមុនពេលខ្ញុំទៅសាលារៀន៖ «នៅឆ្ងាយពីផ្ទះ អ្នកត្រូវតែមានទំនុកចិត្ត និងរឹងមាំដើម្បីថែរក្សាខ្លួនអ្នក។ ពេលខ្ញុំនៅផ្ទះ ពេលឈឺ ឪពុកម្តាយខ្ញុំមើលថែខ្ញុំ។ ពេលមានរឿងធ្ងន់មិនអាចធ្វើបាន ឪពុកម្ដាយនឹងជួយ។ ពេលទៅឆ្ងាយ ទោះលំបាកយ៉ាងណាក៏ត្រូវតែពឹងខ្លួនឯង ហើយព្យាយាម គ្មានអ្នកណាជួយអ្នកដូចឪពុកម្ដាយឡើយ»។នឹកដល់ឱវាទឪពុកខ្ញុំស្រក់ទឹកភ្នែកភ្លាម។ ខ្ញុំស្រឡាញ់ឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំខ្លាំងណាស់។ ខ្ញុំដឹងថាឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំនៅផ្ទះតែងតែ«ហូបបាយតម» ដើម្បីប្រមូលលុយផ្ញើមកខ្ញុំ។ ខ្ញុំដឹងថាមានពេលខ្លះដែលឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំមិនមានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់ដើម្បីផ្ញើខ្ញុំ ប៉ុន្តែពួកគេនៅតែរកវិធីរកលុយ ទោះបីជាមានរបស់ដែលពួកគេអាចលក់នៅក្នុងផ្ទះក៏ដោយ ក៏ពួកគេលក់ដើម្បីមើលថែខ្ញុំ។ ខ្ញុំនឹកឃើញរឿងកំប្លែងរបស់ម្តាយខ្ញុំ៖ «ខ្ញុំជាធនាគារិក ពេលនេះឪពុកម្តាយខ្ញុំមានលុយ ខ្ញុំដាក់ទាំងអស់នៅក្នុងធនាគារ។ ប្រាំឬប្រាំមួយឆ្នាំចាប់ពីពេលនេះ ឪពុកម្តាយនឹងចាប់អារម្មណ៍»។ ឬពាក្យកំប្លែងរបស់ឪពុកខ្ញុំពេលញ៉ាំស្រាប៉ុន្មានកែវជាមួយមិត្តភ័ក្តិខ្លះថា៖ «គោមួយហ្វូងនេះជារបស់កូនស្រីខ្ញុំ មិនមែនប្តីខ្ញុំទេ»។ ទោះបីជាវាជាការលេងសើចរបស់ឪពុកម្ដាយខ្ញុំក៏ពិតមែន។ មិនថាប៉ាម៉ាក់ខ្ញុំមានប៉ុណ្ណាក៏មើលថែកូនដែរ។ ទាំងអស់សម្រាប់ជាប្រយោជន៍របស់កុមារ។ ដូច្នេះហើយខ្ញុំតែងតែរំលឹកខ្លួនឯងឱ្យខិតខំសិក្សាឱ្យបានល្អ ដើម្បីកុំឱ្យក្បត់ចិត្តឪពុកម្តាយ។
រាល់យប់បន្ទាប់ពីការអធិស្ឋានខ្ញុំអធិស្ឋានដល់ព្រះសម្រាប់គ្រួសាររបស់ខ្ញុំខ្ញុំអធិស្ឋានសម្រាប់ឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំជាមុនបន្ទាប់មកខ្ញុំ។ ជាច្រើនលើកច្រើនសារ ក្រោយសំឡេងប៊ីប ពេលខ្ញុំទូរស័ព្ទទៅឪពុកម្តាយខ្ញុំ យំស្រក់ទឹកភ្នែកព្រោះខ្ញុំស្រលាញ់ឪពុកម្តាយខ្ញុំខ្លាំងណាស់ ខ្ញុំដឹងគុណឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំ។ ឪពុកម្តាយធ្វើអ្វីក៏ដោយក្នុងគោលបំណងថែរក្សាអនាគតរបស់កូនដោយសង្ឃឹមថាកូនរបស់ពួកគេមានអនាគតល្អ និងជីវិតរស់នៅដោយមិនគិតពីខ្លួនឯង។ ឪពុកម្ដាយខ្ញុំធ្លាប់និយាយគ្នាថា “ថែរក្សាអាហាររបស់កូនអ្នក សម្លៀកបំពាក់ជាមុនសិន ហើយបន្ទាប់មកខ្លួនអ្នក” ។
សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ឪពុកម្តាយចំពោះយើងគឺអស្ចារ្យណាស់ ពិសិដ្ឋណាស់ ។ ខ្ញុំចាត់ទុកខ្លួនឯងថាមានសំណាង និងសប្បាយចិត្តណាស់។ ទោះក្រឡេកមើលទៅខ្ញុំនៅតែចាញ់មនុស្សជាច្រើន ប៉ុន្តែបើមើលចុះមានមនុស្សជាច្រើនដែលមិនល្អដូចខ្ញុំ។ ដោយសារគ្រួសារពួកគាត់ជួបការលំបាកច្រើន៖ ពិបាកហូបចុក ឈឺ ឬបែកគ្រួសារ កូនខ្វះក្តីស្រឡាញ់ពីឪពុកម្តាយ។ល។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ជំពាក់គុណឪពុកម្តាយខ្លាំងណាស់។ ខ្ញុំចង់និយាយទៅកាន់ឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំថា “ប៉ា រហូតមកដល់ពេលនេះ អ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលអ្នកបានធ្វើសម្រាប់ខ្ញុំ ខ្ញុំមិនដែលបង្ហាញពីការដឹងគុណរបស់ខ្ញុំម្តងណាឡើយ ឬនិយាយពាក្យសាមញ្ញពីរម៉ាត់ថា “អរគុណ” ។ ប៉ុន្តែអ្នកដឹងទេថាអ្វីដែលខ្ញុំពិតជាស្រឡាញ់និងដឹងគុណឪពុកម្តាយរបស់ខ្ញុំ។ សូមពុកម៉ែបងប្អូនរង់ចាំខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងប្រែពាក្យ «អរគុណ» ទាំងពីរនេះ ទៅជាសកម្មភាពតបស្នងនូវក្តីស្រលាញ់ ដែលឪពុកម្តាយបានចំណាយអស់ពីក្មេង ដើម្បីមើលថែកូន។
